Chodzenie do szkoły dla młodego ucznia to ważny okres w życiu. Jest to czas zawiązywania przyjaźni, często na długie lata, ale i zdobywania niezbędnej wiedzy. Szkoła to pierwsze obowiązki, a nie tylko beztroski świat zabaw. Potrzeba skupienia uwagi na kilkadziesiąt minut w trakcie lekcji i przy odrabianiu prac domowych to nie lada wyzwanie. Coraz więcej dzieci ma problem z koncentracją, a rzutuje to przede wszystkim na wyniki w nauce i zdolność zapamiętywania informacji. Bywa tak, że już od pierwszych dni września można dostrzec problem u swojej pociechy. Ale często rodzice zauważają trudność ze skupieniem uwagi dopiero gdy przychodzi czas sprawdzianów np. pod koniec semestru.
Na trudności określane jako problem ze skupieniem uwagi składa się wiele przyczyn i objawów, które w szczególności dotyczą sfery związanej ze szkołą. Należą do nich: słaba motywacja do wysiłku, zredukowane zainteresowanie określonymi treściami nauczania, brak uzdolnień, niekorzystne warunki rodzinne, niekorzystna atmosfera w szkole, częściowe zaburzenia funkcji poznawczych i motorycznych niewłaściwa dieta, uboga w kwasy omega 3,6 i 9. Objawy to: szybka, pobieżna praca, dużo błędów, niedostateczna uwaga, powolne tempo pracy, szybkie zmęczenie, sny na jawie i niekojarzenie. Zaburzenia takie mogą wystąpić np. przy odrabianiu zadań z matematyki lub przy innych obowiązkach szkolnych, natomiast podczas zabawy czy innych zajęć dowolnych dzieci potrafią być bardzo wytrwałe. Niełatwo odróżnić prawdziwe kłopoty małego ucznia od zwykłego lenistwa, dlatego zaleca się rodzicom czujność i baczną obserwacje pociech.
Możemy wyróżnić dwie grupy dzieci z zaburzeniami koncentracji:
typ aktywno-impulsywny (impulsywne postępowanie; poświęcanie zbyt mało czasu na zapoznanie się z materiałem pomocniczym; pośpieszna praca; zadania wykonywane bardzo szybko bez sprawdzenia ich poprawności; nie planowanie działań, częste przerywanie pracy; przeszkadzanie podczas zajęć; dominacja reakcji przedwczesnych, mała wytrwałość oraz brak przygotowania do ponoszenia odpowiedzialności za swoje zachowanie; niecierpliwość)
typ pasywny z zespołem tzw. „niebieskich migdałków" (częste zamyślenie się i powolność; ociąganie się z wykonaniem pracy, a w trakcie jej wykonywania odbieganie daleko myślami; egzystowanie w świecie marzeń oraz sny na jawie; nieumiejętność wykonania zadania w określonym czasie; popełnianie wielu błędów)
Umiejętność koncentracji uwagi jest ściśle związana z osobowością, środowiskiem (zarówno domowym jak i szkolnym) i mechanizmami sterującymi zachowaniem. Najlepiej zacząć od wyeliminowania przyczyn zaburzeń. Dodatkowo wyznaczmy jedno miejsce w domu do odrabiania lekcji i określmy stałą porę, o której
dziecko będzie zasiadało do zadań. W myśl zasady „jak wokoło, tak w głowie" zadbajmy, by biurko było posprzątane i nie było na nim zbyt wielu, niepotrzebnych i dodatkowo rozpraszających uwagę rzeczy.
Kolejną, bardzo ważną i często pomijaną kwestią w kontekście problemów z koncentracją przez rodziców jest jakość diety dziecka. Powinna ona zawierać nienasycone kwasy tłuszczowe omega -3, 6 i 9 - niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania. Niestety sam organizm nie potrafi ich wyprodukować. Dlatego warto skorzystać z suplementacji diety.