Najczęstsze problemy wcześniaków to trudności z oddychaniem, wzrokiem (retinopatia wcześniacza), jedzeniem, a także znacznie większe, niż u noworodków donoszonych ryzyko infekcji. Także żółtaczka fizjologiczna – u dzieci urodzonych o czasie mijająca zazwyczaj bez żadnych konsekwencji – dla wcześniaków może być groźna.

Wyjście ze szpitala i powrót do domu z dzieckiem urodzonym przedwcześnie to wielkie święto dla całej rodziny – macie pewnie za sobą przynajmniej kilka tygodni strachu o zdrowie i życie waszego maluszka, a teraz wszystko wydaje się być na najlepszej drodze. Radości towarzyszy jednak lęk: czy sobie poradzimy? Jak zajmować się taką kruszynką?

1. Karmienie.

Jeżeli twoje dziecko zostało wypisane ze szpitala, oznacza to, że potrafi już prawidłowo ssać, nie musisz więc stosować jakichś specjalnych zabiegów przy karmieniu. Podawaj mu pierś (lub butelkę, jeśli straciłaś pokarm) tak często, jak będzie chciało.

2. Ubieranie

Dzieci urodzone przedwcześnie spędzają pierwsze tygodnie życia w ogrzewanych inkubatorach, mają bowiem zbyt mało tkanki tłuszczowej i nie potrafią utrzymać stałej temperatury ciała. Dziecko, które jest już w domu także potrzebuje dość ciepłego ubranka i odpowiednio wysokiej temperatury otoczenia. Nie należy jednak go przegrzewać.

3. Pielęgnacja

Wcześniaki pielęgnujemy tak samo, jak dzieci urodzone o czasie, jednak z uwagi na to, że ich skóra jest bardzo cienka, delikatna i skłonna do podrażnień i alergii używajmy preparatów przeznaczonych wyłącznie dla niemowląt (z odpowiednimi atestami). Szczególnej staranności wymaga pupa wcześniaka, ponieważ bardzo łatwo się odparza. Dbajmy także o to, aby paznokcie dziecka były starannie obcięte. Wcześniaki, jak wszystkie noworodki powinny być kąpane codziennie; zadbajmy przy tym o dość wysoką (26-28 stopni) temperaturę pomieszczenia, w którym odbywa się kąpiel. Po umyciu dziecko starannie wycieramy (nie trzemy skóry, a tylko przykładamy do niej miękki, delikatny ręcznik lub pieluszkę), smarujemy oliwką i ciepło ubieramy (zakładamy także czapeczkę i – jeśli trzeba - rękawiczki).

4. Kontakty z innymi

W związku z tym, że dzieci urodzone przed czasem mają bardzo niską odporność na choroby, „powitalne” wizyty krewnych i znajomych trzeba odłożyć na później. Z im mniejszą liczba osób styka się dziecko na początku pobytu w domu, tym lepiej dla niego. W pierwszych tygodniach życia najważniejszy jest kontakt malucha z mamą: częste przytulanie, kołysanie, „rozmowy” najlepiej stymulują jego rozwój i pozwalają nadrobić wszelkie zaległości.