"Zimny chów" kontra "ciepłe kluchy"
Powtarzając synowi słowa "musisz być twardy", "nie bądź beksą" uczymy go tłumienia emocji. Wychowywanemu w ten sposób nastolatkowi być może łatwiej jest zaistnieć w grupie rówieśników (równie chłodnych i "wyluzowanych" jak on), ale w dorosłym życiu będzie zupełnie inaczej: większość kobiet bardzo ceni sobie męską czułość, wrażliwość, delikatność. Pozwólmy więc kilkulatkowi płakać nad rozbitym kolanem, a nastolatka pocieszajmy po nieudanej randce. Uczmy, że okazywanie uczuć nie jest oznaką słabości, ale wrażliwości.

Pamiętajmy, że chłopiec też ma prawo bać się dentysty czy ciemności – zamiast wyśmiewać, pomóżmy mu raczej przezwyciężać te lęki. Oczywiście nie można przesadzać: przytulajmy syna równie często jak córkę, ale może nie przy kolegach (bo to przecież "obciach"), darujmy sobie czułe całuski na pożegnanie przed szkołą i nie płaczmy razem z naszym małym mężczyzną nad każdym guzem – w zupełności wystarczy przytulenie i otarcie łez.

Lalka czy auto?
Kiedy chłopiec sięga po lalkę swojej siostry w najlepszym razie może usłyszeć: "chłopcy nie bawią się lalkami", w najgorszym jest narażony na kpiny albo nawet podejrzenia ze strony dorosłych ("może coś z nim nie tak?"). Tymczasem dla kilkulatka lalka jest taką samą zabawką jak żołnierzyk, a jej wózek może świetnie zastąpić wyścigówkę (zresztą skoro tata prowadzi na spacerze wózek, to dlaczego ja nie mogę?).