3. Ukochana (?) Niania.

Dobra niania może stać się dla dziecka czymś w rodzaju ukochanej babci lub cioci, zwłaszcza, gdy kontakty z naturalnymi dziadkami są z jakiegoś powodu utrudnione lub niemożliwe. Znalezienie takiej opiekunki na pewno nie jest łatwe, ale i nie niemożliwe. Idealna niania powinna być cierpliwa, czuła, troskliwa, doświadczona w opiece nad dziećmi, dyspozycyjna, dobrze zorganizowana, wesoła, ale i stanowcza. Ważne, aby posiadała przynajmniej minimalną wiedzę na temat zasad udzielania pierwszej pomocy i potrafiła w trudnych sytuacjach zachować zimną krew.

Zaletą pozostawienia dziecka pod opieką niani jest niewątpliwie to, że maluch pozostaje w swoim otoczeniu, wśród dobrze znanych sobie zabawek i sprzętów, łatwiej mu więc zaakceptować nową sytuację i znieść kilkugodzinną rozłąkę z mamą. Ma nianię niejako „na wyłączność”, jest ona całkowicie do jego dyspozycji i na każde niemal wezwanie. Istotne jest również to, że w stosunku do niani zazwyczaj możemy pozwolić sobie na nieco więcej, jeśli chodzi o egzekwowanie pewnych zasad i metod wychowawczych, niż w stosunku do babci – można tu bowiem stosować zasadę „płacę i wymagam”.

4. Żłobek.

Żłobek jest instytucją, która wzbudza najwięcej kontrowersji, jeśli chodzi o kwestie opieki nad dziećmi. Ma on swoich zwolenników, ale chyba znacznie więcej przeciwników. Ci ostatni często mają w pamięci własne – niejednokrotnie dość traumatyczne wspomnienia żłobkowe: godziny spędzane na nocniku, znienawidzona kaszka na mleku i opryskliwe opiekunki. Dzisiejsze żłobki znacznie różnią się od tych sprzed kilkunastu czy kilkudziesięciu lat: powstają placówki prywatne, w których panują wręcz komfortowe warunki, a i w państwowych żłobkach można ustalić na przykład dietę dziecka czy sposób jego usypiania.

Zwolennicy żłobków podkreślają ich walory wychowawczo – edukacyjne: dzieci (oczywiście te nieco starsze) uczą się w nich przeróżnych wierszyków i piosenek, a w kontaktach z innymi są zazwyczaj bardziej otwarte, komunikatywne i odważne. Żłobki, podobnie jak przedszkola uczą samodzielności i radzenia sobie w grupie rówieśniczej. Mogą być również sposobem na niejadka – maluch przebywający wśród innych dzieci często „dla towarzystwa” jada rzeczy, na które w domu nawet nie chciał spojrzeć. Warto zapisać malucha do żłobka, jeśli zależy nam na tym, aby przebywał pod fachową opieką – pracują tam nie tylko opiekunki, ale i pielęgniarki, co w przypadku najmniejszych, kilkumiesięcznych dzieci, jest bardzo istotnym argumentem przemawiającym na korzyść żłobka.

Największą wadą żłobków jest niewątpliwie to, że każda opiekunka ma pod opieką przynamniej kilkoro maluchów i musi dzielić między nie swoją troskę i uwagę, co dla bardzo małych dzieci jest trudne do zaakceptowania. Kilku – czy kilkunasto miesięczne dziecko wymaga przecież noszenia, kołysania, tulenia, a w żłobku musi czasem poczekać na „swoją kolej”. Jak każde duże skupisko dzieci, żłobki są również „wylęgarnią” różnych chorób i trzeba liczyć się z tym, że katary i przeziębienia staną się odtąd w naszym domu częstym gościem. Pocieszającym w takiej sytuacji jest fakt, że dziecko „żłobkowe” nabywa dzięki temu większą odporność i znacznie mniej choruje później w przedszkolu czy szkole.

Powrót do pracy jest dla młodej mamy zawsze trudnym doświadczeniem – bez względu na to, pod czyją opieką zostawia ona swoje dziecko. Świadomość, że zapewniła mu najlepszą możliwą opiekę nie ukoi tęsknoty za ukochanym maluchem, ale może ją znacznie złagodzić, dlatego warto poświęcić trochę czasu na znalezienie najlepszej w okolicy niani czy żłobka, a czasem przekonać się do niezbyt lubianej teściowej, na widok której rozjaśnia się buzia naszego malucha.